ABC oprogramowania ERP – I jak Internet

Identyfikacja i obsługa partii materiału lub numerów seryjnych w magazynach i lokalizacjach jest niezbędna w procesie produkcji i dystrybucji. Materiały składowane często mają ograniczony czas przydatności do użycia np. farby i inne materiały chemiczne lub surowce w przemyśle spożywczym. Niezbędne jest nadzorowanie losów poszczególnych partii o konkretnych własnościach i oznaczonym terminie przydatności do użycia wraz z ich miejscami składowania. Większość systemów sterowania jakością wymaga nadzorowania losów każdej partii materiałów, podzespołów i wyrobów gotowych. W przypadku silników lub innych składników wyrobów identyfikowanych indywidualnie przez numer seryjny istotne jest identyfikowanie ich składowania poprzez nadzorowanie miejsca składowania i numeru seryjnego.

Indeks pozycji asortymentowej powinien pozwalać na identyfikowanie w sposób jednoznaczny dowolnej pozycji występującej w procesie produkcji i zaopatrzenia. Odnosi się to w szczególności do materiałów i części z zakupu lub kooperowanych, półproduktów i wyrobów gotowych. Opis powinien wskazywać jak obszerny może być identyfikator unikalny pozycji asortymentowej stosowany jako klucz wyszukiwania w systemie informatycznym. Zwykle jest to ciąg alfanumeryczny znaków. Chociaż praktycznie prawie nigdy nie potrzeba na identyfikację pozycji więcej niż 7 – 12 znaków to często spotyka się indeksy dłuższe, czasem przekraczające 35 znaków. Jest to tradycja z systemu znakowania rysunków z lat 30–stych XX wieku lub przyzwyczajeń księgowych, którzy ciągle jeszcze chcą, aby indeks zawierał czytelny dla człowieka opis pozycji materiałowej na dokumentach obrotu materiałowego. Jest to zbędne i kosztowne, ponieważ indeksy są wprowadzane setki tysięcy, a nawet wiele milionów razy rocznie przez pracowników. Im dłuższy indeks tym więcej czasu traci się w przedsiębiorstwie na jego wprowadzanie w różnych miejscach, a także popełnia się więcej błędów, których korekta też kosztuje. Indeks to nie jest numer rysunku, chociaż często tak się go wykorzystuje.

Na przykład numer rysunku może być taki, jaki ustalono w biurze konstrukcyjnym 40 lat temu, lub jaki przywędrował z dokumentacją konstrukcyjną z licencją na produkcję wyrobów. Natomiast indeks jest to wewnętrzne unikalne oznaczenie pozycji asortymentowej ważne w przedsiębiorstwie po przekroczeniu jego bramy. Często w przedsiębiorstwie wielozakładowym indeksy są unikalne dla tych samych pozycji w każdym z zakładów. Powiązania pomiędzy numerami rysunków a indeksami są często obsługiwane przez systemy informatyczne zwłaszcza jeśli chodzi o obsługę zmian konstrukcyjnych skomplikowanych wyrobów produkowanych na indywidualne zamówienia w krótkich seriach.

Dysponowanie indywidualnymi kalendarzami dla poszczególnych maszyn lub centrów produkcyjnych pozwala na określanie harmonogramu i rozmiarów dostępnych zdolności produkcyjnych. Dla poszczególnych urządzeń można określić czas ich niedostępności z powodu planowanych przeglądów lub remontów, co w przypadku skomplikowanych linii produkcyjnych, zbudowanych z pojedynczych maszyn, pozwala na określenie precyzyjne bilansu obciążeń.

Pozwala na określanie dostępnego czasu pracy maszyn i urządzeń w centrum roboczym. Jest to szczególnie istotne w przypadku remontów lub awarii w centrach roboczych zawierających maszyny o różnej wydajności. Umożliwia to sporządzenie dokładnego bilansu obciążeń planowaną produkcją.

Umożliwiają one sięganie do danych i tworzenie różnych zestawień, np. analiz rentowności, analizy wskaźnikowej. Wykorzystywane są do tego albo tzw. generatory wydruków, albo ogólnie dostępne arkusze kalkulacyjne. Możliwe jest także zasilanie hurtowni danych do celów zbierania i analizowania informacji.

Internet ogólnoświatowa sieć komputerowa logicznie połączona w jednorodną sieć adresową opartą na protokole IP (ang. Internet Protocol). Dostarcza lub wykorzystuje usługi wyższego poziomu oparte na telekomunikacji i związanej z nią infrastrukturze. Przyłączenie komputera do Internetu możliwe jest z wykorzystaniem wielu technologii, które pozwalają urządzeniu komunikować się z pobliską bramką posiadającą stałe połączenie z innymi systemami w Internecie. Typowe rozwiązania wykorzystują linie telefoniczne (modemy, cyfrowe linie ISDN, modemy ADSL), inne technologie przewodowe (transmisja przez sieci energetyczne, telewizję kablową) oraz bezprzewodowe (GPRS, łącza satelitarne, Wi-Fi).

Dostęp zdalny do innych funkcji za pośrednictwem iternetu, których obsługa została zdefiniowana w systemie.

Wbudowany dostęp i wykorzystanie technik internetu obejmuje głównie możliwość zdalnego dostępu za pośrednictwem witryny internetowej do wybranych funkcji oprogramowania, a w szczególności: składania zamówień, sprawdzania dostępności towarów oraz handel elektroniczny.

Pozwala na łatwe tworzenie i obsługę własnej sieci wewnętrznej działającej podobnie jak internet.