Home / Blog / ABC oprogramowania ERP – G jak gospodarka

ABC oprogramowania ERP – G jak gospodarka

abc-oprogramowania-gDzisiaj prezentujemy definicje powiązane z systemami ERP rozpoczynające się na literę „G”

 

Zwrot Definicja
Gospodarka narzędziowa
Gospodarka narzędziowa powinna być obsługiwana łącznie z MRP w przedsiębiorstwach, w których odgrywa istotną rolę. Obsługa jej jest wskazana we wszystkich przedsiębiorstwach posiadających dużo modeli, matryc, szablonów, przyrządów pomiarowych wymagających okresowej weryfikacji. Oddzielny podsystem jest stosowany zwykle wtedy, gdy gospodarka narzędziowa ma mniejsze znaczenie.
Gospodarka remontowa

„Wymagania wobec tego obszaru są odmienne w poszczególnych typach przedsiębiorstw. W przedsiębiorstwach nastawionych na eksploatacje skomplikowanych urządzeń technologicznych takich jak elektrownie, rafinerie, cukrownie, jest to podstawowy podsystem umożliwiający sprawne działanie. Musi obsługiwać ewidencję tysięcy elementów zamiennych I materiałów eksploatacyjnych oraz planowanie remontów, zaopatrzenia w części zamienne, zlecanie i rozliczanie prac remontowych i konserwacyjnych. Stosowane są w nich skomplikowane wyspecjalizowane pakiety oprogramowania. W przypadku bogatego wyposażenia technicznego np. w elektrowniach, konieczne jest prowadzenie wyjątkowo obfitej dokumentacji technicznej urządzeń i ich stanu technicznego przez wiele lat. Dodatkowo, często konieczne jest wykonywanie części zamiennych własnymi siłami, co wymaga posiadania przez oprogramowanie do obsługi remontów modułu obsługi produkcji jednostkowej lub małoseryjnej. Istnieją przedsiębiorstwa, które zajmują się głównie remontami urządzeń np. sprzętu trakcji kolejowej lub drogowej, remontami silników itp. Pozwala to na wykorzystanie mocnych stron łączonych pakietów. Taki system może być połączony zMRP, co umożliwia przekazywanie do planu informacji o dostępności zdolności produkcyjnych w różnych okresach (np. o mniejszej zdolności z powodu przeglądu maszyny).

Pełna obsługa gospodarki remontowej tworzy drugi, równoległy system do MRP ukierunkowany na planowanie dostępności i nadzorowanie wykorzystania zdolności produkcyjnych. Oddzielny podsystem stosowany jest wtedy, gdy pakiet podstawowy nie ma tych funkcji albo gdy wymagania nie są szczególnie wysokie. Coraz częściej korzysta się z możliwości łączenia funkcjonalności pakietów oprogramowania pochodzących od różnych dostawców dzięki stosowaniu architektury zorientowanej na usługi SOA (software oriented architecture). Pozwala to na wykorzystanie mocnych stron łączonych pakietów. ”

Gospodarka remontowa

CMMS – gospodarka remontowa. Wymagania wobec tego obszaru są odmienne w poszczególnych typach przedsiębiorstw. W przedsiębiorstwach nastawionych na eksploatacje skomplikowanych urządzeń technologicznych takich jak elektrownie, rafinerie, cukrownie, jest to podstawowy podsystem umożliwiający sprawne działanie. Musi obsługiwać ewidencję tysięcy elementów zamiennych I materiałów eksploatacyjnych oraz planowanie remontów, zaopatrzenia w części zamienne, zlecanie i rozliczanie prac remontowych i konserwacyjnych. Stosowane są w nich skomplikowane wyspecjalizowane pakiety oprogramowania. W przypadku bogatego wyposażenia technicznego np. w elektrowniach, konieczne jest prowadzenie wyjątkowo obfitej dokumentacji technicznej urządzeń i ich stanu technicznego przez wiele lat. Dodatkowo, często konieczne jest wykonywanie części zamiennych własnymi siłami, co wymaga posiadania przez oprogramowanie do obsługi remontów modułu obsługi produkcji jednostkowej lub małoseryjnej.

Istnieją przedsiębiorstwa, które zajmują się głównie remontami urządzeń np. sprzętu trakcji kolejowej lub drogowej, remontami silników itp. Pozwala to na wykorzystanie mocnych stron łączonych pakietów. Taki system może być połączony z MRP, co umożliwia przekazywanie do planu informacji o dostępności zdolności produkcyjnych w różnych okresach (np. o mniejszej zdolności z powodu przeglądu maszyny). Pełna obsługa gospodarki remontowej tworzy drugi, równoległy system do MRP ukierunkowany na planowanie dostępności i nadzorowanie wykorzystania zdolności produkcyjnych. Oddzielny podsystem stosowany jest wtedy, gdy pakiet podstawowy nie ma tych funkcji albo gdy wymagania nie są szczególnie wysokie. Coraz częściej korzysta się z możliwości łączenia funkcjonalności pakietów oprogramowania pochodzących od różnych dostawców dzięki stosowaniu architektury zorientowanej na usługi SOA (software oriented architecture). Pozwala to na wykorzystanie mocnych stron łączonych pakietów. W rozbudowanej postaci stosuje się system zarządzania aktywami EAM (Entreprise Assets Management), który pozwala poza CMMS na pełniejszą obsługę sfery finansowania i planowania wykorzystania środków trwałych przedsiębiorstwa.

Graficzny interfejs użytkownika (GUI)
Przyszły użytkownik powinien rozważyć, czy graficzny interfejs jest mu rzeczywiście potrzebny i na jakich stanowiskach. Ma sens w przypadku średniego i wyższego szczebla zarządzania, na którym kierownicy i menedżerowie przeprowadzają różne analizy, a ich wyniki wyświetlają w postaci grafik. Natomiast zainstalowany w magazynach czy w księgowości , gdzie pracownik rutynowo wprowadza dane pochodzące z kilku lub kilkunastu wystandardyzowanych operacji raczej utrudnia niż ułatwia eksploatację. Warto sprawdzić, czy jest możliwa konfiguracja mieszana, tzn. część końcówek jest dołączona do systemu jako stacje robocze, a część jako proste terminale. Dostawca zwykle naciska na wersję graficzną, bo jej wybór oznacza dla klienta dodatkowe zakupy sprzętu, oprogramowania, a oprócz tego jest to bardziej “nowoczesny” marketingowo. Coraz częściej dostępny jest tylko interfejs graficzny, tak że nabywca oprogramowania nie ma wyboru.
Gromadzenie danych marketingowych w bazie danych
Gromadzenie danych marketingowych w bazie danych o klientach, potencjalnych klientach i rynkach pozwala na prowadzenie analiz i opracowywanie prognoz.
Grupy dostawców, ich klasyfikacja
Tworzenie grup dostawców i ich klasyfikacja ze względu na wielkość obrotów, poziom cen, dyskonta itp. pozwala na prowadzenie łatwiejszej obsługi dostawców oraz kontrolę ich rozliczania oraz sprawozdawczość.
GS1
GTIN Globalny Numer Jednostki Handlowej – Global Trade Item Number określa unikatowy kod przedmiotu handlu wyrobu opakowanego lub usługi. Nazwa GTIN określa zbiorczo całą rodzinę opracowanych przez GS1 struktur identyfikatorów. Identyfikatory mogą składać się z 8, 12, 13 lub 14 cyfr odpowiednio GTIN-8, GTIN-12, GTIN-13, GTIN-14, SSCC.
GTIN
GLN Globalny Numer Identyfikacyjny -G lobal Location Number GLN służy do identyfikacji przedsiębiorstwa lub organizacji jako jednostki prawnej. GLN są również stosowane do identyfikacji lokalizacji jednostek fizycznych. Numer lokalizacyjny jest numerem identyfikacyjnym, oznaczającym jednostki fizyczne lub prawne. Stosowanie tych numerów jest warunkiem efektywnego EDI.
Top